تریامسینولون استوناید

موارد و مقدار مصرف:
درمان التهاب شدید یا سركوب سیستم ایمنی
بزرگسالان: شروع با 60 میلی گرم تزریق عضلانی. در صورت لزوم دوزهای 20 تا 100 میلی گرم در فواصل 6 هفته‌ای تزریق می‌شوند. یا 5/2 تا 15 میلی گرم داخل مفصل یا تا 1 میلی گرم در صورت نیاز داخل ضایعه تزریق می‌شود.
كودكان 6 تا 12 سال: 03/0 تا 2/0 میلی گرم/كیلوگرم عضلانی در فواصل 1 تا 7 روز تزریق می‌شود. مكانیسم اثر اثر ضد التهاب: تریامسینولون ساخت آنزیمهای لازم برای كاهش پاسخ التهابی را تحریك می‌كند. این دارو از طریق كاهش فعالیت و حجم سیستم لنفاتیك و در نتیجه ایجاد لنفوسیتوپنی (عمدتاً لنفوسیتهای T)، كاهش غلظت ایمونوگلوبین و اجزای كمپلمان، كاهش عبور كمپلكسكهای ایمنی از طریق غشاهای پایه، و احتمالاً كاهش فعالیت مجدد بافت نسبت به تداخل آنتی ژن ـ آنتی بادی سبب سركوب سیستم ایمنی می‌شود. تریامسینولون یك گلوكوكورتیكوئید با فعالیت متوسط است. اضافه كردن فلوئور به مولكول، فعالیت ضد التهابی آن را افزایش می‌دهد. قدرت اثر این دارو پنج برابر هیدروكورتیزون (با وزن معادل) است. این دارو هیچ گونه فعالیت مینرالوكورتیكوئیدی ندارد. تریامسینولون استوناید از راه عضلانی، مفصلی، سینوویال، یا در داخل ضایعه یا زیر ضایعه، و در بافت نرم تزریق می‌شود. این دارو نسبتاً غیرمحلول است و به آهستگی جذب می‌شود. اثر آن تا چند هفته باقی می‌ماند.

موارد منع مصرف و احتیاط:
تداخل دارویی
در صورت مصرف همزمان با داروهای خوراكی ضد انعقاد ممكن است به ندرت اثر این داروها را كاهش دهد.
گلوكوكورتیكوئیدها متابولیسم ایزونیازید و سالیسیلاتها را افزایش می‌دهند.
این دارو سبب بروز زیادی قند خون می‌شود. در نتیجه، تنظیم مقدار مصرف انسولین یا داروهای خوراكی پایین آورنده قند خون در بیماران دیابتی كه این دارو را مصرف می‌كنند، ضروری است.
تریامسینولون سبب كاهش پتاسیم خون ناشی از مصرف مدرها یا آمفوتریسین B را افزایش می‌دهد. كاهش پتاسیم خون ممكن است خطر مسمومیت را در بیمارانی كه به طور همزمان گلیكوزیدهای دیژیتال مصرف می‌كنند، افزایش دهد.
باربیتوراتها، فنی توئین و ریفامپین ممكن است با افزای ش متابولیسم كبدی كورتیكواستروئیدها موجب كاهش اثر این دارو شود.
كلستیرامین و ضد اسیدها با جذب سطحی كورتیكواستروئیدها و در نتیجه كاهش جذب آنها اثر تریامسینولون را كاهش می‌دهند.
مصرف همزمان با استروژنها ممكن است متابولیسم تریامسینولون را از طریق افزایش غلظت ترانس كورتین كاهش دهد.
مصرف همزمان با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، ممكن است خطر بروز زخم گوارشی را افزایش دهد.

عوارض جانبی:
ملاحظات اختصاصی
1ـ دوز دارو به آرامی كاهش داده ‌شود. پس از قطع ناگهانی دارو، بیمار ممكن است بازگشت التهاب، خستگی، ضعف، آرترالژی، تب، گیجی، لتارژی، غش، افت فشار خون اورتوستاتیك، تنگی نفس، بی اشتهایی و افت قند خون را تجربه كند. پس از استفاده طولانی مدت قطع ناگهانی دارو، ممكن است كشنده باشد.
2ـ عوارض ناشی از كورتیكواستروئیدها ممكن است وابسته به دوز یا مقدار مصرف باشد.
3ـ بیمار از نظر واكنشهای آلرژیك، نارسایی آدرنال، تشنج و وضعیت قلبی بررسی شود.
نكات قابل توصیه به بیمار
1- دارو مطابق با دستور پزشك مصرف شده و به صورت ناگهانی قطع نشود.
2- عوارض جانبی یا علائم غیرمعمول گزارش شود.
مصرف در كودكان: مصرف طولانی مدت آدرنوكورتیكوئیدها یا كورتیكوتروپین در كودكان و نوجوانان ممكن است رشد و بلوغ آنها را به تأخیر اندازد.
مصرف در شیردهی: با احتیاط مصرف شود.

تداخل دارویی:
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
تریامسینولون واكنش به آزمونهای پوستی را سركوب می‌كند، موجب حصول نتایج منفی كاذب در آزمون نیتروبلو تترازولیوم برای عفونتهای باكتریایی سیستمیك می‌شود، برداشت ید 131 و غلظت ید پیوند یافته به پروتئین در آزمونهای كار تیروئید را كاهش می‌دهد، ممكن است غلظت گلوكز وكلسترول را افزایش و غلظت سرمی پتاسیم، كلسیم، تیروكسین و تری یدوتیرونین را كاهش و غلظت كلسیم و گلوكز ادرار را افزایش می‌دهد.

مکانیسم اثر:
فارماكوكینتیك
جذب: اوج اثر دارو بعد از تزریق وریدی طی 2-1 ساعت حاصل می‌شود. شروع و مدت اثر سوسپانسیون تزریقی دارو متغیر است و به تزریق در فضای داخل مفصلی یا تزریق عضلانی و میزان خون رسانی عضله بستگی دارد.
پخش: از خون به سرعت خارج می‌شود و در عضله، كبد، پوست، روده، و كلیه انتشار می‌یابد. به میزان زیادی به پروتئینهای پلاسما (ترانس كورتین و آلبومین) پیوند می‌یابد. فقط جزء پیوند نیافته به پروتئین دارو فعال است. آدرنوكورتیكوئیدها در شیر ترشح می‌شوند و از جفت عبور می‌كنند.
متابولیسم: در كبد به متابولیتهای غیرفعال سولفات و گلوكورونید متابولیزه می‌شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقادیر كمی از داروی متابولیزه نشده از طریق كلیه دفع می‌شوند. همچنین، مقادیر غیرقابل ملاحظه‌ای از دارو از راه مدفوع دفع می‌شود. نیمه عمر بیولوژیك این دارو 36-18 ساعت است.

فارماكوكینتیك:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط شناخته شده نسبت به اجزای فرآورده‌های آدرنوكورتیكوئیدی، عفونتهای قارچی سیستمیك.
موارد احتیاط: زخم گوارشی، بیماری كلیوی، زیادی فشار خون، استئوپروز، دیابت، اختلالات ترومبوآمبولیك، حملات تشنجی، میاستنی گراو، نارسایی احتقانی قلب (CHF)، سل، كم كاری تیروئید، سیروز كبدی، بی ثباتی هیجانی، تمایلات سایكوتیك، دیورتیكول، كولیت اولسروز، آناستوموز روده‌ای، هپاتیت، هرپس چشمی.
توجه : از آنجایی که تریامسینولون استعداد ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد و نشانه‌های عفونت را پنهان می‌سازد، این دارو نباید (به جز در موارد مخاطره آمیز) در بیماران مبتلا به عفونتهای ویروسی یا باکتریایی که توسط داروهای میکروبی کنترل نشده‌اند، تجویز شود.

اشكال دارویی:

Injection: 40 mg/ml, 1ml

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماكولوژیك: گلوكوكورتیكوئید.
طبقه‌بندی درمانی: ضد التهاب، سركوب كننده سیستم ایمنی.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
نام‌های تجاری: Triam Hexal
عوارض جانبی
اعصاب مركزی: احساس سرخوشی، تشنج، سرگیجه، بی خوابی، سردرد، رفتار سایكوتیك، سودوتومور مغزی، پارستزی.
قلبی ـ عروقی: HF، زیادی فشار خون، ادم، آریتمی، ترومبوآمبولی، ترومبوفلبیت.
پوست: تأخیر در ترمیم، آكنه، بثورات پوستی.
بینی، گوش، چشم، حلق: آب مروارید، گلوكوم.
دستگاه گوارش: زخم گوارشی، تحریك، افزایش اشتها، تهوع، استفراغ، پانكراتیت.
متابولیك: كمی پتاسیم خون، زیادی قند خون، عدم تحمل كربوهیدرات، هیپوکلسمی.
عضلانی ـ اسكلتی: استئوپروز، ضعف عضله.
ادراری ـ تناسلی: بی نظمی قاعدگی.
سایر عوارض: نارسایی حاد آدرنال، پرمویی، نشانه‌های شبه كوشینگ، سندرم قطع مصرف دارو (تهوع، خستگی، بی اشتهایی، تنگی نفس، كمی فشار خون، كمی قند خون، درد عضلانی، درد مفصلی، تب، سرگیجه و سنكوب) با قطع ناگهانی مصرف دارو بعد از درمان طولانی مدت. توقف رشد در كودكان، حساسیت به عفونت.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: بلع یك باره، حتی با مقادیر بسیار زیاد، به ندرت موجب بروز مشكلات بالینی می‌شود. اگر دارو به مدت كمتر از سه هفته، حتی با مقادیر زیاد مصرف شود، علائم و نشانه‌های مسمومیت به ندرت بروز می‌كند با این وجود مصرف طولانی مدت این دارو موجب بروز عوارض نامطلوب فیزیولوژیك، از جمله مهار محور HPA، ظاهر كوشینگوئید، ضعف عضلانی و استئوپروز می‌شود