|
موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
درمان سندرم روده تحریك‌پذیر و سایر اختلالات عملكردی گوارشی
بزرگسالان: مقدار 20- 10 میلی‌گرم 4- 3 بار در روز از راه خوراكی ، یا مقدار 20 میلی‌گرم هر 6- 4 ساعت از راه تزریق عضلانی مصرف می‌شود.
در كودكان 2 سال و بزرگتر: 10 میلی‌گرم 3 الی 4 بار در روز.
شیرخوارانی كه بیش از شش ماه سن دارند: از راه خوراكی ، مقدار 10- 5 میلی گرم 4 - 3 بار در روز مصرف می‌شود. مقدار مصرف دارو باید بر اساس نیاز و پاسخ بیمار تنظیم شود.
مكانیسم اثر
اثر ضد اسپاسم: دیسیكلومین اثر مستقیم و غیراختصاصی ضد اسپاسم بر روی عضلات صاف دارد. همچنین، این دارو تا حدی دارای اثرات بی‌حس كننده موضعی است، كه ممكن است در برطرف كردن اسپاسم دستگاه گوارش و مجاری صفراوی مؤثر باشد.
اثرات آنتیموسكارینی: دارو ایمپالسهای پاراسمپاتومیمتیك وارده از اعصاب را بلاك می‌كند و باعث مهار انقباض‌های عضلات صاف در نتیجه كاهش فعالیت دستگاه گوارش و همچنین تولید اسید می‌شود.
|
|
موارد منع مصرف و احتیاط:
تداخل دارویی
مصرف همزمان با داروهای ضد اسید جذب خوراكی این دارو را كاهش می‌دهد. دیسیكلومین باید حداقل یك ساعت قبل از داروهای ضد اسید مصرف شود.
داروهایی كه دارای اثرات آنتیكولینرژیكی هستند مانند آمانتادین، آنتی‌هیستامین، داروهای ضد پاركینسون، دیزوپرامید، پتیدین، فنوتیازین‌ها، كینیدین، ضد افسردگی‌های سهحلقه‌‌ای، در مصرف همزمان با دیسیكلومین ممكن است باعث تشدید بروز عوارض آنتی كولینرژیك شوند.
در صورت مصرف همزمان با سایر داروهای آنتیكولینرژیك، ممكن است سمیت اضافی ایجاد شود.
كاهش جذب گوارشی بسیاری از داروها (مانند لوودوپا یا كتوكونازول) پس از مصرف همزمان با داروهای آنتیكولینرژیك گزارش شده است. برعكس، غلظت سرمی دیگوگسین در صورت مصرف همزمان با آنتیكولینرژیك افزایش می‌یابد.
مصرف همزمان با داروهای خوراكی مكمل پتاسیم باید با احتیاط همراه باشد، زیرا احتمال بروز زخم گوارشی ناشی از پتاسیم ممكن است افزایش یابد.
|
|
تداخل دارویی:
عوارض جانبی
اعصاب مركزی: سردرد ، بی‌خوابی، خواب‌آلودگی، سرگیجه، عصبانیت، فراموشی، ضعف، اغتشاش شعور یا هیجان (در بیماران سالخورده).
قلبی- عروقی: طپش قلب ، تاكیكاردی.
پوست: كهیر، فقدان تعریق، تظاهرات پوستی دیگر.
چشم: تاری دید ، گشاد شدن مردمك چشم، فلج جسم مژگانی، افزایش فشار داخل چشم.
دستگاه گوارش: خشكی دهان، تهوع، یبوست، استفراغ، انسداد فلجی روده، نفخ شكم، سوزش سر دل.
ادراری- تناسلی: احتباس و اشكال در دفع ادرار ، ناتوانی جنسی.
سایر عوارض: تب، واکنش آلرژیک.
توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، احتباس ادرار یا علائم شبه كورار، باید مصرف دارو قطع شود.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: علائم شبه كورار در تحریك CNS و به دنبال آن افسردگی و علائم سایكوتیك، مانند از دست دادن حس جهت‌یابی، اغتشاش شعور، توهمات، هذیان، اضطراب، آشفتگی و بی‌قراری. اثرات محیطی، پوست خشك، داغ و برافروخته، تاكیكاردی، زیادی فشار خون و افزایش تنفس هستند.
درمان: عمدتاً علامتی و حمایتی (در صورت لزوم ) است. مسیر تنفسی باید باز نگه داشته شود، در صورت هوشیار بودن بیمار، باید او را وادار به استفراغ (یا شستشوی معده) كرد و بعد از آن تجویز یك مسهل نمكی و ذغال فعال ، برای جلوگیری از جذب بیشتر دارو، مفید است.
در موارد شدید، می‌توان فیزوستیگمین را برای خنثی كردن اثرات ضد موسكارینی دیسیكلومین تجویز نمود. در صورت لزوم، برای درمان شوك، می‌توان مایعات تجویز كرد. دیازپام برای كنترل علائم سایكوتیك و پیلوكارپین (به صورت قطره چشمی) برای رفع گشادی بیش از حد مردمك چشم به كار می‌رود. در صورت بروز احتباس ادرار سوندگذاری ممكن است ضروری باشد.
|
|
مکانیسم اثر:
فارماكوكینتیك
جذب: حدود 67 درصد داروی خوراكی از دستگاه گوارش جذب می‌شود.
دفع: بعد از مصرف خوراكی دارو، حدود 80 درصد آن از طریق ادرار و 10 درصد از طریق مدفوع دفع می‌شود.
|
| |
|
فارماكوكینتیك:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: ازوفاژیت ناشی از رفلاكس، ناپایداری همودینامیكی در خونریزی شدید، در خانمهای شیرده، بیماریهای انسدادی مجاری ادراری، بیماری انسدادی دستگاه گوارش، كولیتاولسراتیو شدید، میاستنی‌گراویس، انسداد فلجی روده، گلوكوم با زاویه باریك (سیكلوپلژی و میدریاز ناشی از مصرف دارو ممكن است فشار داخل چشم را افزایش دهد)، آتونی روده‌ها یا مگاكولون سمی (این دارو موجب تشدید این حالات می‌شود)، بیمارانی كه نسبت به داروهای ضد كولینرژیك حساسیت مفرط شناخته شده دارند، شیرخوارانی كه كمتر از شش ماه سن دارند.
موارد احتیاط: نوروپاتی اعصاب خودكار، پركاری تیروئید، بیماری شریان كرونر قلب، آریتمی قلبی، نارسایی احتقانی قلب یا كولیت اولسراتیو (ممكن است نشانه‌های مربوط به این اختلالات را تشدید كند)، بیماری كبدی یا كلیوی (تجمع سمی دارو ممكن است بروز كند)، هایپرپلازی خوش خیم پروستات و فتق‌هیاتال.
|
|
اشكال دارویی:
Tablet: 10mg
Injection: 10 mg/ml, 2ml
Elixir: 10mg/5ml
|
|
اطلاعات دیگر:
طبقه بندی فارماكولوژیك: آنتیكولینرژیك.
طبقه بندی درمانی: ضد موسكارینی، ضد اسپاسم دستگاه گوارش (آنتی كولینرژیك).
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده B
ملاحظات اختصاصی
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمام داروهای ضد كولینرژیك، رعایت موارد زیر نیز توصیه می‌شود:
1- دیسیكلومین را نباید هرگز از راه تزریق زیرجلدی مصرف كرد.
2- شكل شربت این دارو را می‌توان با آب رقیق كرد.
دمای بالای محیط ممكن است احتمال بروز گرمازدگی را در افرادی كه از دیسیكلومین استفاده می‌كنند افزایش دهد. در صورتی كه این عوارض بروز كردند دارو را قطع نمایید.
نكات قابل توصیه به بیمار
به بیمار بیاموزید كه می‌تواند شربت دیسیكلومین را با آب رقیق كند.
به بیمار بیاموزید دمای بالای محیط ممكن است احتمال بروز گرمازدگی را در افرادی كه از دی سیكلومین استفاده می‌كنند افزایش دهد. در صورت امكان از قرار گرفتن در معرض هوای گرم اجتناب كند و در صورتی كه این عوارض بروز كردند دارو را قطع نماید.
به بیمار بیاموزید بروز راش و سایر علائم پوستی را اطلاع دهد.
دارو بهتر است نیم الی یک ساعت قبل از غذا استفاده شود.
مصرف در سالمندان: مصرف دیسیكلومین در بیماران سالخورده باید با احتیاط همراه باشد. مقادیر مصرف دارو در این بیماران كمتر است.
مصرف در كودكان: مصرف این دارو در كودكان كوچكتر از 6 ماه ممنوع است. در كودكان بالای 6 ماه نیز این دارو بهتر است با احتیاط مصرف شود زیرا ممكن است بروز حملات تشنجی را افزایش دهد.
مصرف در شیردهی: دیسیكلومین ممكن است در شیر ترشح شود. همچنین، این دارو ممكن است تولید شیر را كاهش دهد. مادران شیرده باید از مصرف این دارو خودداری كنند.
|
