|
موارد و مقدار مصرف:
تخفیف احتقان بینی و شیپور استاش.
بزرگسالان و كودكان 12 ساله و بزرگتر: مقدار 60 میلی‌گرم هر 6-4 ساعت مصرف می‌شود. حداكثر مقدار مصرف mg/day 240 است.
كودكان 12-6 ساله: مقدار 30 میلی‌گرم هر 6-4 ساعت مصرف می‌شود. حداكثر مقدار مصرف mg/day 120 است.
كودكان 2 ساله: مقدار 15 میلی‌گرم هر 6-4 ساعت مصرف می‌شود. حداكثر مقدار مصرف mg/day 60، یا mg/kg 4 یا mg/m2 125 است كه در چهار مقدار منقسم مصرف می‌شود.
|
|
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط نسبت به دارو و یا سایر داروهای مقلد سمپاتیك، زیادی شدید فشارخون یا بیماری شدید شریان كرونر قلب، مصرف داروهای مهاركننده مونوآمین اكسیداز (MAO) (خطر بروز عوارض قلبی - عروقی شدید وجود دارد) و زنان شیرده.
موارد احتیاط:
پركاری تیروئید، دیابت، بیماری ایسكمیك قلب، افزایش فشار داخل چشم یا هیپرتروفی پروستات (دارو ممكن است این عوارض را تشدید كند). سابقه انسداد یا تنگی در دستگاه گوارش و افراد مسن.
|
|
تداخل دارویی:
مصرف همزمان با سایر داروهای مقلد سمپاتیك ممكن است موجب بروز اثرات اضافی و مسمومیت شود. مصرف همزمان با رزرپین و متیل دوپا ممكن است اثرات كاهنده فشارخون آنها را كاهش دهد.
مسدودكننده‌های گیرنده بتا ممكن است اثرات تنگ‌كننده عروق سودوافدرین را افزایش دهند.
داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای ممكن است اثرات این دارو را خنثی سازند.
داروهای مهاركننده MAO اثرات تنگ‌كننده عروق سودوافدرین را تشدید می‌كنند.
|
|
مکانیسم اثر:
اثر ضد احتقان: سودوافدرین به طور مستقیم گیرنده‌های آلفا - آدرنرژیك مخاط تنفسی را تحریك كرده و عروق را تنگ می‌كند و سبب كاهش تورم غشای مخاط بینی ، كاهش پرخونی و ادم بافت و احتقان بینی، باز شدن بیشتر راه هوایی (بینی) و تخلیه ترشحات سینوسی و باز شدن شیپور استاش می‌شود. تحریك مستقیم گیرنده‌های بتا - آدرنرژیك ممكن است موجب شل شدن عضلات صاف نایژه شود. ممكن است CNS را تحریك می‌كند.
|
| |
|
فارماكوكینتیك:
جذب: پس از مصرف 60 میلی‌گرم دارو، رفع احتقان بینی طی 30 دقیقه حاصل می‌شود و تا 6-4 ساعت ادامه می‌یابد. با مصرف این مقدار از دارو اثر آن هشت ساعت باقی می‌ماند.
پخش: به طور گسترده در سرتاسر بدن انتشار می‌یابد.
متابولیسم: به طور ناكامل در كبد توسط N-دمتیلاسیون به تركیبات غیرفعال متابولیزه می‌شود.
دفع: 75-55 درصد دارو به صورت تغییرنیافته و باقیمانده دارو به صورت تغییریافته و متابولیت از راه ادرار دفع می‌شود.
|
|
اشكال دارویی:
Capsule, Gelatin Coated: 30mg
Syrup: 30 mg/5ml
|
|
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماكولوژیك: سمپاتومیمتیک.
طبقه‌بندی درمانی: ضد احتقان سیستمیك.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
ملاحظات اختصاصی
رعایت موارد زیر نیز توصیه می‌شود:
1- آخرین نوبت مصرف روزانه باید چند ساعت قبل از خواب مصرف شود تا بی‌خوابی به حداقل برسد.
2- در صورت تداوم نشانه‌ها بیش از پنج روز یا وجود تب، درمان باید مجدداً ارزیابی شود.
3- شكایت از سردرد یا سرگیجه توسط بیمار بررسی شود. فشارخون بیمار پیگیری شود.
نكات قابل توصیه به بیمار
1- خشكی دهان ممكن است بروز كند. مصرف یخ، جویدن آدامس بدون شكر، یا شكلات ممكن است مؤثر باشد.
2- در صورت فراموش كردن یك نوبت مصرف دارو، اگر طی یك ساعت به خاطر آوردید، آن را مصرف كنید. اگر بیش از یك ساعت از نوبت مصرف گذشته باشد، آن را مصرف نكنید و رژیم دارویی را طبق معمول ادامه دهید.
3- بسیاری از داروهای بدون نسخه ممكن است حاوی داروهای مقلد سمپاتیك باشند كه می‌توانند موجب بروز اثرات تجمعی و خطرناك شوند.
مصرف در سالمندان: بیماران سالخورده ممكن است نسبت به اثرات این دارو حساس باشند. مصرف مقدار كمتر دارو ممكن است ضروری باشد. مصرف بیش از حد دارو ممكن است موجب بروز توهمات، تضعیف سیستم عصبی مرکزی، حملات تشنجی و مرگ در بیماران بزرگتر از 60 سال شود.
مصرف در شیردهی: از آنجایی كه دارو در شیر ترشح می‌شود، مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود. شیرخوار ممكن است نسبت به اثرات دارو حساس باشد.
عوارض جانبی
اعصاب مرکزی: عصبانیت، تحریك‌پذیری، بی‌قراری، سرگیجه، ضعف، بی‌خوابی، سردرد، خواب‌آلودگی، منگی، ترس، اضطراب، لرزش، توهم.
قلبی - عروقی: كلاپس قلبی - عروقی ، تاكیكاردی، طپش قلب، آریتمی.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، بی‌اشتهایی، خشكی دهان.
سایر عوارض: رنگ‌پریدگی، اشكال در تنفس، سوزش ادرار.
توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، آریتمی قلبی، یا زیادی فشارخون، باید مصرف دارو قطع شود.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: تشدید عوارض جانبی عمومی، بخصوص حملات تشنجی، آریتمی قلبی، تهوع، استفراغ.
درمان: شامل القا استفراغ و شستشوی معده طی چهار ساعت بعد از بلع دارو می‌شود. ذغال فعال فقط زمانی مؤثر است كه دارو طی یك ساعت مصرف شده باشد. در صورت سالم بودن عملكرد كلیه، افزایش ادرار بیمار، دفع دارو را افزایش می‌دهد. در صورت بلع مقادیر بسیار دارو باید از تحریك دفع شدید ادرار خودداری كرد. علائم حیاتی، وضعیت قلبی و غلظت الكترولیت‌ها پیگیری شود. تزریق وریدی پروپرانولول ممكن است مسمومیت قلبی را كنترل كند. تزریق وریدی دیازپام می‌تواند برای كنترل دلیریوم یا تشنجات مفید باشد. تزریق وریدی محلول رقیق شده كلرور پتاسیم ممكن است برای درمان كمی پتاسیم خون تجویز شود.
|
