ایندومتاسین

موارد و مقدار مصرف:
الف)آرتریت متوسط تا شدید، اسپوندیلیت آنكیلوزان.
بزرگسالان: از راه خوراكی، مقدار 25 میلی‌گرم 3-2 بار در روز همراه با غذا یا ضد اسیدها مصرف می‌شود. به این مقدار می‌توان هر هفت روز، 25 میلی‌گرم اضافه كرد (تا mg/day 200 ). یا مقدار 50 میلی‌گرم چهار بار در روز از راه ركتال مصرف می‌شود یا از شكل آهسته رهش ابتدا 75 میلی‌گرم آغاز شود و در صورت نیاز به 150 میلی‌گرم رسانده شود.
ب) آرتیت حاد ناشی از نقرس.
مقدار 50 میلی‌گرم سه‌بار در روز مصرف می‌شود كه در اولین فرصت ممكن كاهش یافته و سپس قطع می‌شود. در این مورد بهتر است از اشكال آهسته رهش استفاده نشود.
پ) درد حاد شانه: 75 الی 150 میلی‌گرم خوراكی در روز‌ منقسم در 3 تا 4 دوز با غذا یا آنتی اسید. دوره درمانی می‌تواند 7 الی 14 روز ادامه یابد.
ت) پریكاردیت: 75 الی 200 میلی‌گرم خوراكی در روز منقسم در 3 تا 4 دوز.
ث) دیسمنوره: 25 میلی‌گرم خوراكی 3 بار در روز.
ج) سندرم بارتر: 150 میلی‌گرم خوراكی در روز به صورت منقسم با غذا یا آنتی اسید.
كودكان: 5/0 الی 2 میلی گرم / كیلوگرم خوراكی در روز به صورت منقسم.
مكانیسم اثر
اگرچه مكانیسم دقیق اثر این دارو مشخص نیست، ولی به نظر می‌رسد از طریق مهار ساخت پروستاگلاندین و احتمالاً مهار فسفودی استراز عمل می‌كند.

موارد منع مصرف و احتیاط:
تداخل دارویی
مصرف همزمان با داروهای ضد انعقادی و ترومبولیتیك (مشتقات كومارین، هپارین، استرپتوكیناز، یا اوروكیناز) ممكن است اثرات ضد انعقادی را تشدید كند.
مصرف همزمان با داروهایی كه تجمع پلاكتی را مهار می‌كنند، مانند كاربنی‌سیلین تزریقی، دیپیریدامول، دكستران، پیپراسیلین، اسیدوالپروییك، موكسالاكتام، آسپرین، سالیسیلاتها، یا سایر داروهای ضد التهاب ممكن است موجب بروز مشكلات خونریزی‌دهنده شود.
مصرف همزمان با سالیسیلاتها، داروهای ضد التهاب، الكل، كورتیكوتروپین، یا استروئیدها ممكن است موجب افزایش اثرات نامطلوب گوارشی، از جمله زخم و خونریزی، شود.
آسپرین ممكن است فراهمی زیستی ایندومتاسین را كاهش دهد.
به دلیل تأثیر پروستاگلاندینها بر روی متابولیسم گلوكز ، مصرف همزمان ایندومتاسین با انسولین یا داروهای خوراكی پایین آورنده قند خون ممكن است اثرات كاهنده قند خون را تشدید كند.
ایندومتاسین ممكن است موجب جابجایی داروهایی كه پیوند آنها به پروتئین زیاد است، از محل اتصال آنها شود.
مصرف همزمان با مشتقات کومارین، فنی توئین، دیگوکسین، وراپامیل یا نیفدیپین ممکن است موجب مسمومیت شود.
مصرف همزمان با تركیبات طلا، سایر داروهای ضد التهاب، یا استامینوفن ممكن است مسمومیت كلیوی را افزایش دهد.
این دارو ممكن است كلیرانس كلیوی متوتركسات و لیتیم را كاهش دهد.
مصرف همزمان با داروهای كاهنده فشار‌خون و مدرها ممكن است اثربخشی آنها را كاهش دهد.
مصرف همزمان با تریامترن توصیه نمی‌شود، زیرا احتمال بروز مسمومیت كلیوی وجود دارد. مدرهای دیگر نیز ممکن است بیماران را در معرض مسمومیت كلیوی قرار دهند.

تداخل دارویی:
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
ایندومتاسین ممكن است در نتایج آزمون سركوب با دگزامتازون تداخل كند همچنین، ‌این دارو ممكن است با سنجش اسید 5- هیدروكسی ایندول استیك (5-HIAA) ادرار تداخل كند.

مکانیسم اثر:
فارماكوكینتیك
جذب: از دستگاه گوارش به سرعت و به‌صورت كامل جذب می‌شود.
پخش: به مقدار زیاد به پروتئین پیوند می‌یابد.
متابولیسم: در كبد متابولیزه می‌شود.
دفع: عمدتاً از طریق ادرار و مقداری از آن نیز از طریق صفرا دفع می‌شود.

فارماكوكینتیك:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط شناخته شده نسبت به دارو ، سابقه بروز نشانه‌های آسم، كهیر، یا رینیت با مصرف آسپرین یا سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، شیرخواران مبتلا به عفوت درمان نشده، خونریزی فعال، نقایص انعقادی یا ترومبوسیتوپنی، آنتروكولیت نكروزان، اختلال كار كلیه، مصرف شكل ركتال این دارو در بیمارانی كه اخیراً خونریزی ركتوم یا التهاب راست روده داشته‌اند. در خانمها در دوره شیردهی و بارداری، بیماری مادرزادی قلب در نوزادانی كه PDA جهت خونرسانی ریوی ‌یا سیستمیك ضروری است.
موارد احتیاط:
الف) صرع ، پاركینسونیسم، بیماری كبدی یا كلیوی، بیماری قلبی ـ عروقی، نقایص شناخته شده در مسیر داخلی انعقاد، عفونت، یا سابقه بیماری روانی (ممكن است نشانه‌های این حالات را تشدید كند). در افراد مسن و اختلالات گوارشی.
ب) بیماران مبتلا به نشانه‌های شناخته شده سه‌گانه (حساسیت مفرط به آسپرین ، رینیت/ پولیپهای بینی و آسم) در معرض خطر زیاد اسپاسم نایژه قرار دارند. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ممكن است علائم و نشانه‌های عفونت حاد (تب، درد عضلانی، اریتم) را پنهان سازند. بیماران در معرض خطر زیاد (بیماران دیابتی) باید به دقت ارزیابی شوند.

اشكال دارویی:

Tablet, Extended Release: 75, 80mg
Capsule: 25mg
Capsule, Extended Release: 75mg
Suppository: 50, 100mg

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماكولوژیك: ضد التهاب غیر استروئیدی.
طبقه‌بندی درمانی: ضد درد غیر مخدر، ضد تب، ضدالتهاب.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C (سه ماه آخر بارداری رده D)
ملاحظات اختصاصی
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، رعایت موارد زیر نیز‌ توصیه می‌شود:
1- شیاف باید حداقل یك ساعت در ركتوم باقی بماند تا جذب دارو به حداكثر برسد.
2- وضعیت قلبی ـ عروقی بیمار باید از نظر تغییرات قابل ملاحظه پیگیری گردد و علائم و نشانه‌های زیادی بار مایعات بدن، وزن و مقدار مصرف و دفع مایعات روزانه كنترل شود.
3- برای جلوگیری از بروز عوارض جانبی، عملكرد كلیه‌ها، باید قبل از شروع درمان و در طول درمان به طور مرتب پیگیری شود.
4- ممكن است سردرد شدید‌ بروز كند. در صورت تداوم سردرد، مقدار مصرف دارو باید كاهش یابد.
5- بیمار از نظر خونریزی و كاهش دفع ادرار به دقت تحت مراقبت قرار گیرد.
نكات قابل توصیه به بیمار
1- دارو را طبق دستورات مصرف نمایید.
2- قبل از مصرف هرگونه داروی بدون نسخه با پزشك مشورت كنید.
3- از انجام فعالیت‌هایی كه نیاز به تمرکز و هوشیاری کامل دارند ، خودداری کنید. جهت جلوگیری از آسیب‌دیدگی ، موازین ایمنی را رعایت كنید.
4- در صورت بروز هرگونه علائم و نشانه‌های عوارض جانبی، به پزشك اطلاع دهید.
مصرف در سالمندان:
1- بیماران بزرگتر از 60 سال ممكن است نسبت به اثرات سمی ایندومتاسین حساس تر ‌باشند.
2- اثرات ایندومتاسین بر روی پروستاگلاندینهای كلیه ممكن است موجب احتباس مایعات و ادم شود. این اثر برای بیماران سالخورده و بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب می‌تواند مخاطره‌آمیز باشد.
مصرف در كودكان: بی‌ضرری مصرف طولانی مدت ایندومتاسین در كودكان كوچكتر از 14 سال ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: ایندومتاسین در شیر ترشح می‌شود و غلظت آن در شیر برابر با غلظت پلاسمایی آن در مادر است. از مصرف این دارو در دوران شیردهی باید خودداری كرد.
عوارض جانبی
اعصاب مركزی: سردرد ، خواب‌آلودگی، سرگیجه، افسردگی، اغتشاش شعور، نوروپاتی محیطی، تشنج، اختلالات روانی، سنكوپ، سرگیجه حقیقی.
قلبی ـ ‌عروقی: زیادی فشار خون، خیز، نارسایی قلبی.
پوست: خارش، بثورات پوستی، كهیر، سندرم استیونس ـ جانسون.
چشم، گوش: تاری دید، آسیب قرنیه و شبكیه، كاهش شنوایی، وزوز گوش.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، بی‌اشتهایی، اسهال، یبوست خونریزی شدید گوارشی، پانكراتیت، زخم‌های گوارشی.
ادراری ـ تناسلی: هماچوری، نارسایی حاد كلیوی، نفریت بینابینی، پروتئین اوری، هیپركالمی.
خون: كم‌خونی همولیتیك، كم‌خونی آپلاستیك، آگرانولوسیتوز، ‌لكوپنی، پورپورای ترومبوسیتوپنیك، كم‌خونی فقر آهن، كاهش تجمع پلاكتی.
سایر عوارض: افزایش آنزیم‌های كبد، حساسیت مفرط (سندرم شبه شوك، بثورات پوستی، دیسترس تنفسی، كهیر غول‌آسا)، كمی سدیم خون، زیادی پتاسیم خون، كمی قند خون.
توجه: در صورت بروز‌ حساسیت مفرط، نشانه‌های قابل توجه گوارشی، یا علائم مسمومیـت كبدی باید مصرف دارو قطع شود.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: سرگیجه، تهوع، استفراغ، سردرد شدید، ‌اغتشاش شعور، خواب‌آلودگی، وزوز گوش، تعریق، تاری دید، ‌پاراستزی و تشنجات.
درمان: با واداشتن بیمار به استفراغ به وسیله شربت ایپكا یا با شستشوی معده، محتویات معده را فوراً خالی كرده و سپس ذغال فعال از‌طریق لوله بینی ـ معده (NG-Tube) به بیمار تجویز شود. اقدامات علامتی و حمایتی (حمایت تنفسی و تصحیح عدم تعادل آب و الكترولیت) را برای بیمار فراهم نموده، شاخص‌های آزمایشگاهی و علائم حیاتی به دقت كنترل گردند. از آنجا كه ایندومتاسین به میزان زیادی به پروتئین پیوند می‌یابد، دیالیز در مورد آن مؤثر نیست.